نقد و بررسی بازی Mortal Shell

با بازی رایانه همراه باشید تا به نقد و بررسی بازی Mortal Shell بپردازیم. ایا این عنوان توانسته تا یک اثر سولزلایک موفق باشد یا خیر؟

بازی Mortal Shell  اخرین ساخته استودیو کلد سیمتری در ژانر سولزلایک است؛ که با وجود مدت زمان گیم‌پلی کوتاه خود، تجربه ای لذت بخش و هیجان انگیزی را ارائه می‌کند. در سال ۲۰۱۷ بازی با نام Dungeonhaven معرفی شد. در آن زمان یک تیم دو نفره روی بازی کار می‌کردند که از نظر مکانیزم های مختلف بصری و گیم‌پلی، چیز خاصی به ما ارائه نمی‌داد. اما چند سال بعد از آن ماجرا استودیو کلد سیمتری (Cold Symmetry) راه اندازی شد و نام بازی نیز به Mortal Shell تغییر یافت.

روح دیگران، داستان شما را رقم می‌زند

داستان Mortal Shell روایت گر شخصی انسان نما است که بی هدف در دنیای بازی رها می‌شود. شما با پیدا کردن چهار جنگجو می‌توانید وارد بدن آنها شوید که به آن‌ها شِل (Shell) گفته می‌شود. در واقع، شِل ها حکم همان کلاس در Dark Souls را دارند. شخصیت بازی با وارد شدن به بدن هر کاراکتر، داستان زندگی آن‌ها را متوجه می‌شود. داستان، روایت کننده ماجرای شخصیتی است که به دنبال اهداف خود در جهانی با اتمسفر نفس گیر است تا بتواند خودش را بهتر بشناسد. در این میان کاراکترهای داستانی هم در بازی قرار داده شده‌اند که می‌توانند اطلاعت خوبی از دنیای بازی در اختیار قهرمان داستان قرار دهند.

شاید Mortal Shell عنوان کوتاهی باشد که البته باید قیمت ۳۰ دلاری آن هم در نظر گرفت. سیستم ارتقای بازی و ارتباط عالی آن با بخش شخصیت شناسی داستان، سیستم مبارزات و ویژگی های هر شِل، باعث شده تا Mortal Shell به یک اثر سولزلایک با کیفیت بدل شود. استودیو کلد سیمتری با طراحی هر یک از شِل ها، باعث ایجاد تنوع و ارزش تکرار بالا در بازی شده است. مثلا اگر نوار استامینا (انرژی) برای شما اهمیت دارد می‌توانید از شِل The Acolyte استفاده کنید؛ یا اگر به دنبال یک شِل نسبتا متعادل می‌گردید The Vessal گزینه خوبی است. چهار سلاح مختلف برای بازی طراحی شده است که شاید برای یک بازی در این سبک، تعداد کمی باشد؛ اما از طرفی می‌توانید با ترکیب کردن آن‌ها یک سلاح جدید با شیوه مبارزاتی جدید به وجود آورید.

در کنار این موارد، یک Cross Bow و قابلیت دفع ضربات (parry) را هم اضافه کنید تا متوجه شوید که Mortal Shell به چه اندازه مکانیزم های متنوعی را ارائه می‌دهد. هر یک از شِل های بازی دارای نوار Resolve است. دفع ضربات و استفاده های از ویژگی‌ها و مهارت‌ها، از نوار Resolve کم می‌کند. بازیکن با ضربه زدن به دشمنان بازی می‌تواند دوباره این نوار را پر کند تا در صورت لزوم، از آن بهره ببرد. در بعضی اوقات، هوش مصنوعی انچنان عملکرد خوبی از خود نشان نمی‌دهد و کاملا ناامید کننده است. اما کشتن باس ها و دشمنان چالش های خود را دارد و این همان چیزی است که از یک اثر سولزلایک انتظار می‌رود.

از نظر گرافیکی، Mortal Shell نسبت به نمونه اولیه خود (Dungeonhaven) پیشرفت زیادی کرده است. نورپردازی و افکت های محیطی بسیار خوب طراحی شد‌ه‌اند و از آن طرف تکسچرها و بعضی از بافت ها تعریفی ندارند. بازی فاقد باگ و مشکلات فنی خاصی است و بدون افت فریم می‌تواند یک تجربه روان را ارائه دهد. هر چهار محیط Mortal Shell دارای ویژگی ها و دشمنان منحصر به فرد خود هستند که باعث جلوگیری از یکنواخت شدن بازی می‌شود. طراحی انیمیشن های حرکتی و ضربات با شِل های مختلف به خوبی صورت گرفته که باعث لذت‌بخش تر شدن مبارزات بازی شده است. همچنین به حالت indie mode اشاره کنیم که باعث می‌شود بازی حالت پیکسلی و کلاسیک به خود بگیرد که در نوع خود جالب است و حس نوستالژیک را در بازیکن تداعی می‌کند.

در طول بازی شاهد موسیقی خاصی نیستیم و فقط در باس ها شاهد موسیقی حماسی هستیم. استودیو کلد سیمتری با استفاده سکوت، توانسته است یک حس عجیب و مرموز و گاهی هم ترسناک خلق کند؛ که در این زمینه موفق عمل کرده است. به عنوان یک اثر مستقل، صداگذاری بازی در سطح بسیار خوبی قرار دارد.

بازی Mortal Shell  تجربه ای نسبتا کوتاه‌تر نسبت به بازی‌های هم سبک خود است. اما از طرفی هم دارای ارزش تکرار بالایی است. بازی دارای پتانسیل بالایی می‌باشد و گیم‌پلی سطح بالایی ارائه می‌دهد. بازی Mortal Shell شاید چیزی به سبک نقش آفرینی اضافه نکند ولی تجربه لذت‌بخشی از دنیایی سیاه و رازآلود خواهد بود.