استودیو اینسامنیاک گیمز بار دیگر ثابت کرد که می‎توانیم آن را به عنوان یک استودیو بازی‎سازی مطمئن و قابل احترام بشناسیم. با عرضه نسخه فرعی جدید بازی Marvel’s Spider-Man تصمیم به تجربه آن گرفتم و هم‎اکنون با در اختیار گذاشتن تجربه‎ام از بازی، در خدمت شما هستم. در ادامه‎ی مطلب، با نقد و بررسی بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales همراه بازی رایانه باشید.

بازی Marvel’s Spider-Man بهترین بازی اقتباس شده از شخصیت “پیتر پارکر” و دنیای Spider-Man بود که از قضا پرفروش‎ترین بازی ابرقهرمانی تاریخ هم شد. آن بازی، به طور کامل به ما نشان داد که چگونه یک بازی ویدیویی در عین سرگرم‎کننده بودن، می‎تواند درگیرکننده هم باشد. در واقع، بازی Marvel’s Spider-Man پکیج کاملی از آیتم‎های جذابی بود که گیمر را ترغیب به ۱۰۰ درصد کردن بازی می‎کرد. حالا بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales با متمرکز شدن بر شخصیتی خاص و فاصله گرفتن از مراحل متفاوت، می‎خواهد تجربه‎ای کوتاه‎تر اما به همان انداره دوست‏‎داشتنی و جذاب داشته باشد. سازندگان در این مسیر پر پیچ و خم علاوه بر توجه به نقاط قوت بازی قبلی، سعی به ارتقای آن‎ها در Marvel’s Spider-Man: Miles Morales نیز داشته‎اند. به همین دلیل، این‌جا هم با داستانی نسبتا احساسی روبه‌رو هستیم که حتی گاهی موضوعاتی مشابه با قصه‌ی پیتر در بازی اصلی دارد. ولی چون به تک‎تک کاراکترها به خوبی می‎پردازد، غالبا منحصربه‎فرد به نظر می‎رسد.

بازی روایت کننده مایلز و خانواده‎اش است که ملیت آن‎ها به پورتوریکو تعلق دارد، بازی را نه که شعاری و مربوط کلشیه‎های نژاد پرستی نمی‎کند بلکه به آن حس زیبایی می‎بخشد. زیرا وفاداری به ریشه و اصالت در تک‎تک لحظات و رفتار متقابل مایلز و اعضای خانواده‎اش دیده می‎شود و این امر، به باورپذیرتر شدن رابطه‎ی آن‎ها کمک شایانی کرده است. مثلا صمیمیت حاضر در جمله‌هایی که با زبان محلی بیان شده‌اند، به‌تنهایی می‌تواند روی درگیر شدن مخاطب با این آدم‌ها تاثیر بسیار مثبتی بگذارد. حالا این را به‌علاوه‌ی برخوردهای قابل لمس مایلز با دیگر اعضای خانواده، گذشته‌ی قابل فهم او برای مخاطب و روابط دوستانه‌ی وی با برخی از افراد کنید تا بفهمید چرا با اینکه Marvel’s Spider-Man: Miles Morales قصه‌ای طولانی را روایت نکرد، می‌توانیم داستان‌گویی آن را دوست داشته باشیم. حتی زمانی‌ که به افراد قرارگرفته در مقابل مایلز مورالز توجه می‌کنیم، بیشتر از شخصیت‌هایی تک‌بعدی و صرفا سکانس پرکن با آدم‌هایی باورپذیر مواجه می‌شویم که حتی گاهی می‌توان به انگیزه‌های آن‌ها احترام گذاشت. همچنین نباید از یاد برد که هرگز مایلز مورالز و Spider-Man از هم جدا نمی‌شوند؛ مایلز هم در حال مبارزه برای پیشرفت در زندگی و محافظت از عزیزان خود است و هم باید در مقام Spider-Man، برای یک شهر و به‎ویژه یک محله مبارزه کند.

روایت دو بعد مختلف از زندگی شخصی و ابرقهرمانی مایلز مورالز، از مهم عناصر روایت داستان است که استودیو اینسامنیاک گیمز به خوبی توانسته این دو را به یکدیگر گره بزند.

بار احساسی که به سرتاسر روایت منتقل می‎شود، باعث شده تا بازی کشش لازم برای ترغیب گیمر را داشته باشد. در واقع، این عمل را می‎توان به زدن یک تیر و دو نشان تشبیه کرد؛ چون از طرفی شبیه به داستان نسخه قبلی عمل می‎کند و هم می‎تواند ذات اصلی خود را برای مخاطب به تصویر بکشد. در لحظه به لحظه‌ی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales می‌توان با همین الگو مواجه شد؛ سازندگان در این اسپین-آف، همزمان شبیه به بسیاری از لحظات بازی اول و متفاوت با حجم قابل توجهی از آن‌ها عمل کرده‌اند. پس می‎توان نتیجه گیری کرد که Marvel’s Spider-Man: Miles Morales هم کاملا به جهان بازی‌های Marvel’s Spider-Man اینسامنیاک گیمز تعلق دارد و هم از پس ایستادن روی پاهای خود برآمده است.

از آن‎جایی که با یک نسخه فرعی از یک بازی پرطرفدار و با کیفیت طرف هستیم، مقایسه دو بازی با یکدیگر اجتناب‎ناپذیر است. به همین دلیل هم نقاط قوتی مثل پیشرفت مراحل فرعی محسوس است و هم تلاش سازندگان برای ایجاد تغییر به کمک پازل‌های محیطی، کمی حس ناخوشایندی به مخاطب القا می‎کند.

مراحل فرعی بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales بهتر از نسخه اصلی طراحی شده‎اند. کاهش آیتم‎ها و امتیازاتی که کسب می‎کنید، پروسه‎‎ی پیشرفت در بازی را انعطاف‎پذیرتر کرده‎اند. دیگر تنها راه کسب تمامی آپگریدها و لباس‌های مورد نظر، تکمیل تمامی مراحل موجود با بهترین امتیاز نیست؛ بلکه تا حدی دست گیمر در انتخاب مراحلی که می‌خواهد به سراغ آن‌ها برود، باز می‌ماند و همین نکته پویایی بازی را افزایش می‌بخشد. خوش‌بختانه در Marvel’s Spider-Man: Miles Morales اکثر مراحل فرعی داستان‌های کوچک‌ و بزرگ خود را دارند و برخلاف بازی اصلی که یکی از ایرادات اصلی آن تکراری بودن بیش از اندازه‌ی مراحل فرعی بود، ساخته‌ی تازه اینسامنیاک گیمز از چنین مشکلی رنج نمی‌برد.

گیم‎پلی در اکثر مواقع بسیار متعادل است؛ طوری که گیمر برای کسب پیروزی، باید هربار از قابلیت‎های مختلف مایلز استفاده کند که به هیچ عنوان حس اجبار به مخاطب دست نمی‎دهد، بلکه بسیار لذت‎بخش است.

همان‌گونه که گفتیم، سازندگان می‌خواهند با آوردن پازل‌های محیطی مختلف به بازی تنوع آن نسبت به نسخه اصلی را افزایش دهند. ولی متاسفانه این ایده به خوبی پیاده نشده و دچار ضعف است. آن‌ها آن‎قدر پیش پا افتاده و خسته‌کننده هستند که عملا Marvel’s Spider-Man: Miles Morales را بارها از ریتم می‌اندازند و انگار وقت گیمر را هدر می‌دهند. بالاخره اصل لذت مواجهه با پازل‌ها در یک بازی ویدیویی، متعلق به زمانی است که به خود برای حل آن‌ها افتخار می‌کنید. پس وقتی پازل‌ها صرفا به چند دقیقه وقت گذراندن در محیط و زدن چند دکمه خلاصه می‌شوند، چگونه می‌توانیم آن‌ها را دوست داشته باشیم؟

در این بین یکی از توانایی‎های مایلز مورالز با هسته‎ی اصلی گیم‎پلی جور درنمی‎آید. در اصل، از آن‌جایی که سیستم مخفی‌کاری، هوش مصنوعی، روش‌های جابه‌جایی و مبارزه‌ی دشمنان در محیط همگی عین بازی اصلی هستند، قابلیت خاص او صرفا به شکلی نه‌چندان مطلوب، مبارزه‌ی مخفی‌کارانه با دشمنان را آسان‌تر از قبل جلوه می‌دهد. این در حالی است که در بازی قبلی، سیستم مخفی‎کاری به قدری چالش‎برانگیز بود که پس از پاکسازی یک محوطه حس یک برنده واقعی به شما دست می‎داد. باید گفت کاش سازندگان در حین بالابردن قدرت‎های مایلز، قدرت و سرسختی دشمنان بازی را هم افزایش می‎دادند. این‎گونه تعادل بهتری در بازی برقرار می‎شد و مایلز را که یک فرد تازه کار است، با چالش‎های جدی‎تری مواجه می‎کرد.

با توجه به کوتاه‎تر بودن بازی نسبت به محصول سال ۲۰۱۸، کمبود تنوع دشمنان ضعف محسوب نمی‎شود و تا بازیکن بخواهد متوجه این موضوع شود بازی به پایان می‎رسد.

اگر از این ایرادها چشم پوشی کنیم، تمامی المان‎های وارد شده به بازی عالی به نظر می‎رسند. کنترل کردن مایلز از جنبه‎های مختلف حس و حالی کاملا متفاوت با کنترل کردن پیتر پارکر دارد و تغییرات ریزی که در مبارزات بازی اعمال شده، کاری می‎کند که گیمر با دقت بیشتری بازی را دنبال کند و صرفا دنبال یک‎سری دکمه‎زنی‎های تکراری نباشد. شما برای تکمیل کردن بازی روی دو درجه‌ی سختی آخر، هیچ راهی جز استفاده‌ی صحیح و درست از تمام قابلیت‌های مایلز ندارید و بارها احساس می‌کنید که مقابل چالش‌هایی قرار گرفته‌اید که با پیتر نمی‌توانستید آن‌ها را پشت سر بگذارید. Spider-Man جدید ما با استفاده از قدرت الکتریکی خود کارهای زیادی انجام می‌دهد و گجت‌های کمتر اما جالب او هم تنوع خوبی به بازی بخشیده‌اند. سازندگان در خلق محیط‎‎های زیبا نیز به هیچ عنوان کم‎کاری نکرده‎اند و از هر نظر با محیط‎های زیبایی روبه‎رو هستیم. تار تنیدن در نیویورکی که غرق در برف است حس و حال عجیب و در عین حال دل‎گرم کننده‎ای دارد. بازی دارای چندین صحنه‎ی شلوغ و هیجان‎انگیز است که تا ابد در ذهن گیمر خواهند بود؛ همچنین کارگردانی بازی نیز در تمامی سکانس‎ها به خوبی صورت گرفته و صحنه‎ها را به زیبایی به تصویر می‎کشد.

همه‎ی این موارد در کنار ریزه کاری‎های جذابی که اینسامنیاک گیمز در بازی‎هایش طراحی می‎کند، باعث دل‎نشین شدن بازی و قدرت اثرگذاری چند برابری آن می‎شوند. از چندین و چند لباس مختلف که همگی طرفدارانی پروپاقرص پیدا می‌کنند تا مواردی مثل یک حالت گرافیکی که بازی را به فرمت تصویری انیمیشن Spider-Man: Into the Spider-Verse درمی‌آورد. از موسیقی‎هایی بگوییم که با دقت هرچه تمام‎تر انتخاب شده تا جو و اتمسفر بازی را به مخاطب منتقل کنند و با پخش شدن به موقع، هیجان را به سطح ایده‎آلی برسانند. همه‌ی دستاوردهای نام‌برده هم حاصل تلاش و برنامه‌ریزی شما داخل بازی هستند تا پشت سر گذاشتن هر مرحله‌ی فرعی، ارزشی دوگانه داشته باشد؛ هم شما را به گیم‌پلی مورد علاقه‌ی خود نزدیک‌تر کند و هم داستانی کوچک و سرگرم‌کننده را به تصویر بکشد.

سازندگان بارها الگوهای به وجود آمده در بازی را می‌شکنند تا رفتن به سراغ کارهای تکراری هم متفاوت به نظر بیاید. مثلا اگر بخشی از مراحل فرعی به جمع‌آوری چند آیتم از نقاط مختلف شهر مربوط است، ناگهان گرفتن یکی از این آیتم‌ها دچار پیچیدگی خاصی می‌شود و گیمر را مقابل چالشی غیر قابل پیش‌بینی می‌اندازد. تک‌تک زیبایی‌های کوچک مورد اشاره درنهایت غوطه‌وری گیم‌پلی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales را افزایش دادند؛ اثری ۵۰ دلاری که از بسیاری از بازی‌های ۶۰ دلاری امروز، سرگرم‌کننده‌تر است.

بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales دنباله‌ی فوق‌العاده‌ای برای نسخه‌ی قبلی است که با وجود کوتاه بودنش، تجربه‌ای سراسر لذت از تار زدن در نیویورک و مبارزه با آدم بدها برای حفاظت از دوستان و خانواده به ارمغان می‌آورد. بازی کاراکتر اصلی بسیار دوست‌داشتنی و داستانی جالب دارد که در هماهنگی با گیم‌پلی ارتقایافته و بسیار جذابش، مدت زمان کوتاه خود را بسیار لذت‌بخش کرده، اما جادوی گشت و گذار در دنیای تماشایی آن و خلق شاهکارهای هنری با حالت عکاسی‌اش می‌تواند خیلی بیشتر از ۱۰ ساعت شما را پای خود بنشاند.

نقد و بررسی بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales بر روی پلتفرم PS4 صورت گرفته است.