تقریبا سه سال از عرضهی نسخهی اورجینال Observer میگذرد و حالا نیز شاهد یک نسخهی ارتقاء یافته از این اثر هستیم که به حق میتواند لقب یک اثر نسل نهمی را به دوش میکشد؛ پس با وبسایت بازیرایانه همراه باشید تا با هم به نقد و بررسی Observer: System Redux بپردازیم.
آخرین اثر عرضهی شدهی استودیوی خالق آثار تحسین شدهی Blair Witch و Layers of Fear یعنی بازی Observer در سال ۲۰۱۷ عرضه شد و به مانند دیگر آثار استودیوی بلوبر تیم (Bloober Team)، مورد تحسین منتقدین و بازیبازان قرار گرفت. حال با عرضهی کنسولهای نسل نهمی و بازار داغ عرضهی بازیها با رزولوشن ۴K و فناوری رهگیری پرتو، بلوبر هم تصمیم گرفت تا از این رقابت جانماند و قبل از عرضهی اثر در حال توسعهی خود یعنی The Medium، نشان دهد که چگونه میتواند سطح کیفی یک اثر نسل هشتمی را در نسل نهم بسیار بالاتر ببرد. بهترین گزینهی این استودیو نیز Observer بود؛ یک اثر تریلر با تم سایبرپانکی با چاشنی بازی با روح و روان.
ماجرای بازی Observer در سال ۲۰۴۸ رخ میدهد؛ در این آیندهی دستوپیایی، یک سلاح بیولوژیکی به نام Nanophage، باعث مرگ صدها هزار نفر میشود و در نتیجه، جمعیت باقیمانده را وارد یک جنگ روانی بسیار گسترده میکند که باعث میشود تا انسانها دچار افسردگی شدید شوند و استفاده از مواد مخدر به امر شایعی در جامعه تبدیل گردد. جمعیتی که حال به انزوا و تنهایی کشیده شدهاند و ذهنشان هم توسط رسانهها و سرگرمیها در حال کنترل است. در این جهان جامعه در نهایت به تشکیل نیروی پلیسی به نام Observer روی میآورد که این اجازه را دارند تا برای حل پروندههای قتل و پخش مواد، ذهن قربانیان و خلافکاران را هک کرده و به مغزشان نفوذ کنند. شما در این اثر در نقش یکی از کارآگاهان این نیروی پلیس به نام Daniel Lazarski قرار میگیرد. زمانی که Lazarski در حال انجام وظیفهی خود است، توسط پسرش که هرگز او را ندیده و از حضورش خبر نداشته، یک پیام مرموز دریافت میکند و در نهایت تصمیم میگیرد تا به ذهن خودش نفوذ کند و با واقعیت رو به رو شود.
همانطور که گفتیم، Observer در سال ۲۰۱۷ عرضه شد و خب با پیشرفت تکنولوژی حوزه سختافزار و همچنین عرضهی کنسولهای نسل نهم، شاهد یک ارتقاء فوقالعاده قوی در بازسازی این اثر هستیم. Observer: System Redux لیست بلندبالایی از بهبودهای گرافیکی و فنی را همراه است که اشاره به همهی آنها در این مقاله غیر ممکن است. در Observer: System Redux شاهد اضافه شدن رزولوشن ۴K با نرخ فریم ۶۰ برروی کنسولهای نسل نهم هستیم. همچنین HDR و رهگیری پرتو نیز به نسخهی رایانهی شخصی و کسنولی نسل نهم آن اضافه گشته که سطح کیفیت بصری بازی را چند برابر نسبت به نسخهی اورجینال بالا برده است. همچنین افکت ذراتی مانند بالار، مه، دود و گردغبار نیز به بازی از نظر کیفیت بسیار بالاتر رفتهاند تصاویر و صحنههای زیبا و نفسگیری را خلق کردهاند.
ارتقاء بصری بازی تنها به این موارد خلاصه نمیشوند و به جرئت میتوانم بگویم که در بخش بصری، بیشتر از اینکه با یک ریمستر طرف باشیم، شاهد عرضهی یک ریمیک هستیم. تمام تکستچرها و آبجکتهای بازی دوباره طراحی شدهاند. جزئیات صورت شخصیتها بینظیر است و اکنون خیلی واقعیتر از قبل جلوه میکنند. این بازسازی تکستچر بازی باعث گشته تا هر چه بیشتر ترس تبدیل انسانها به ماشینهای الکترونیکی را درک کنیم و زمانی که بازی را از دید Lazarski میبینید، عملا درون محیط جهان Observer غرق شوید و ترس را با جزئیات غیرقابل توصیفی درونتان تجربه کنید.
شخصیت اصلی بازی برای اینکه بتواند دید بهتری از جهان بازی و محیط اطراف خود داشته باشد، مجبور است تا از داروهای اعصاب خود استفاده کند و زمانی که کنترل روانی خودش را از دست میدهد و تصاویری که میبیند، گلیچی میشوند، حس سایبرپانکی بیشتر را با توجه به نورپردازی بهبود یافته و عالی بازی نسبت به قبل، به شما منتقل میکند.
سیستم آنالیز و حل معماهای بازی نیز نسبت به نسخهی اورجینال، خیلی بهبود پیدا کرده است. برای مثال شما دیگر برای باز کردن در یک آپارتمان وابسطه به انجام مینیگیم هک کردن نیستید و میتوانید با مشاهده و بررسی محیط، رمز در را یافته و به راحتی این مینیگیم زجر آور را رد کنید.
در نسخهی اصلی، عملکرد ضعیف افکت نور و سایهها و البته سیستم مخفیکاری ضعیف بازی که باعث میشد تا در بسیاری از مواقع به صورت کاملا بیدلیل توسط المانهای ظالم و ترسناک بازی شکار شوید، بسیار زجر آور بود اما حال با بهبود بخش مخفیکاری و از جهتی هم بهبود سایهها و نورپردازی، حال میتوانید درست مخفی شوید و یا هیولایی که قصد شکار شما را دارد را رویت کنید و مانند گذاشته، به اصطلاح درون دهان هیولا خود را نیابید.
فرا از بهبودهای گرافیکی و فنی، سه ماموریت جانبی جدید نیز به بازی اضافه شدهاند و حال به لطف این سه ماموریت، مکانهایی که درون نسخهی اورجینال بدون هیچ هدفی قرار گرفته بودند، حال با جزئیات و آبجکتهای جدید درون نسخهی Redux قرار گرفتهاند و هدف مهمی را در پیشبرد مراحل و داستان بازی و البته خارج کردن Observer از یکنواختی بین مراحل به عهده میگیرند. دسترسی به این ماموریتها نیز در نوع خود جالب است و شما میتوانید با حل کردن برخی از معماهای بازی و قبل از اینکه به مرحلهی جدیدی از خط اصلی داستانی وارد شوید، به این مراحل جانبی دسترسی پیدا کنید.
بازی از هر نظر عالی کار شده است؛ از داستان و بازسازی گرافیکی تا موسیقی متن و بهبودهای بسیار زیاد در مکانیک آن. تنها چیزی که در تجربهی بازی باعث ناراحتیام شد، یاد آقای راتگر هاور (Rutger Hauer)، بازیگر هلندی و البته صدا پیشهی Daniel Lazarski بود که سال گذشته در گذشت و خاطرات خوبی را در بازی Observer برایمان رقم زد. بازی البته در بخش دیالوگها کمی دچار مشکل است؛ دیالوگها عالی هستند اما کوتاهی آنها باعث شده کمی بازی کم نریشن جلوه کند و البته برخی دیالوگها هم متاسفانه در جای درستی استفاده نشدهاند و یا گاهی اوقات حس ترس و نگرانی را به مخاطب القا نمیکنند.
Observer اثری است که شما را با موضوع اخلاقی درست و یا غلط بودن تقویت تکنولوژیکالی بدن و ذهن انسانها رو به رو میکند و این سوال را ایجاد میکند که چه میشود اگر ما بدون ذرهای خویشتن داری دست به تقویت و تکامل خود بزنیم؟! موضوعی که با عرضهی Cyberpunk 2077 در هفتهی گذشته به آن اشاره شد و من نیز با تجربه و اتمام هردو عنوان Observer: System Redux و Cyberpunk 2077، به کلی در آن غرق شدم.
Observer: System Redux هماکنون برروی کنسولهای پلیاستیشن ۵ و اکسباکس سری اکس و همچنین پلتفرم رایانهی شخصی قرار دارد. همچنین شما میتوانید نسخهی اورجینال این اثر را هم برروی کنسولهای پلیاستیشن ۴، اکسباکس وان و نینتندو سوییچ نیز تجربه کنید.